Ağlama Duvarı

Ağlama duvarina döndü gönül defterim
yazım buymuş anladim ki sensiz ben bi hiçim
soyunuyorum tüm ruhumu sensizliğe
belki yine seversin de beni dönersin diye

Sığındığım bir sığınaktın beni anlardın
hayat zora soksada beni sen sarardın
kanayan yaralarıma deyse sevgi ile ellerin
unutulurdu gözlerinde geride kalan dertlerim

kara bulutları aralayıp güneşin doğuşunu izlesek
gözlerini kısıp baksan bana öyle derin derin
yüzünde açan gül kokan gülüşüne dokunsam
işte o vakit ölümü bile görmez gözlerim

varlığına hayran bir yürek var bende
sensizliği kabullenmeyecek bir özlemde
senden uzaklarda düşlerini yaşatıyor
oluyor , gözlerin gözlerimde yeniden doğuyor
bu sevgim bir şansı daha hak ediyor....