Ağlama Kalbim kalbimmm Ağlama

ağlama kalbim...kalbim ağlama!!
sokak aralarının puslanmış griliğine inat
yeşerir günün birinde sevdan...

kışın ayazında donakalsada söylediğin türkü dudaklarında...
ilkbaharda değecektir mısralarına birgün...
ve birgün...
ömrün tüketmeye başladığında
o uçuk,o umursamaz,o deli dolu hallerini...
aynı şarkıyı duyar gibi olacaksın kulaklarında..

"nasıl geçti habersiz
o güzelim yıllarım?...

ağlama kalbim...kalbim ağlama!!
sevda umutlarını ödünç verdiğinden beri bahar ertelerine...
ve sevdalı beklerken ZAMANın kurşunlanmış yelkovanını
yinede acı artığı sevinçleri oluyor insanın
sanki ilk fırsatta toparlayıp
serpiverecekmişcesine geçmişin üzerine....

kaybettikleride oluyor elbet
"hani o saçlarına taç yapılan çiçekler
hani o güzel gözlü ceylanların pınarı?
hani kuşlar nazlı nazlı kanatlanan??
ağaçlar haniii?"

ağlama kalbim...kalbim ağlama!
düşüp dizlerini yaraladığında
kendin sarmayı öğren artık....
acıyla çoğalan benliğini sahiplenmeyi...
yaralandıkça yara sarmayı...
ve bir gün sarılmayı!!

ağlama kalbim...kalbim ağlama!
ha illa ağlayacaksan...
öyle uzak kalma bana...
otur yanıma,dizimde ağla....



10.01.2009 <;3 KIRMIZI BUĞDAY'DAN HAKEDENE,KALBİNE...