Ağlamaklı Gözlerle

Sözsüz sözler eşlik etmekte yalnızlığıma,
Mürekkebi gözyaşımla doldurduğum kalemim yazar durur,
Sayfa sayfa,
Satır satır.
Yokluğunu...

Yar;
Bu yürekte!
Hiç kimse senin kadar sevilmedi!
Meçhullere çıkar bütün yollarım ,
Aklımı firara vermişim.
Kalemim yitik, boynum büküktür sensizliğe hüznüm damlar sayfalara.
Yoksun işte!...
Herşey boş anlamsız ,bilmezdim bu acı dağlayacak dı yüreğimi derinden.
Heybemde biriktirdiğim umutlarım söndü bak birer birer..
Hasretim buğulu gözlerine baktıkça ağlasada gözlerim
Baktıkça ağlamak içinde olsa da gözlerin özledim...

Dardayım,
Zor dayım sensizim anlayacağın hasretim..
Bak işte...
Yine ağlamaklı oldu gözlerim...