Ağlamalısın(!) , Gülmelisin!
Kuşları izliyorum
Mavilerin sıkıca kavraması birbirini
Uzaktan bir nokta gibi
Yetiyor gökyüzünü renklendirmeye.
Kayalardan süzülen sinirli dalgaların
Geçememe hüznü kayaları
Şiddetle gelen gürültüyü dinliyorum
Vazgeçmemeyi başını eğmemeyi.
Güllerden gelen kokunun rengini taşıyorum hücrelerime
Sevgiliyi düşlüyorum her gece
Ellerimde hissediyorum sıkıca kavradığım ellerini
Sevebiliyorum bazen tüm benliğimle.
Ağlamaya hakkım yok
Olanlara şükretmeyi bilmeli
Ölümü beklememeli
Hayatı görmeli.
Ağla kendine
Olanları yok ettiğine.
Kullanmadan çürüttüğüne
Gülme.
Sanal değil dünya
Gerçekliklerle oyna
Güvenme boyuna postuna
Uğraş bir kere olsun
Hayatı anlamaya.
Gerçekle sanal ayrımını yapmaya.
Bağlanma bir kayaya
Bir gün çürür gider.
Ağlama sakın
Hayat seninle dalga geçer.
Ağlarsın
Unutulursun
Çürürsün
Ölürsün
Gülünensin
Gülersin
Yaşarsın
Görürsün
Ölmezsin
Ağlanansın.
tebrikler mertcan, çok iyi gidiyorsun👍👍👍👍
Sevgili Mertcan,Şiir yazmak var, ağlamak yok.Ümit var ümitsizlik yok.Hayata sıkıca bağlanmak var hayattan kopmak yok.Güzel ellerin daha çok yazsın.👍👍👍👍
''Ağla kendine Olanları yok ettiğine. Kullanmadan çürüttüğüne Gülme. Sanal değil dünya Gerçekliklerle oyna'' Tebrik ederim kardeşim güzel şiirdi..
yeni bir usta doğuyor:) mertcan harikasın ablacım... aynı hızla devam... kutlatım seni... sevgiler...sana ve şiirine...👍👍👍👍
herşeye rağmen mawiler yeter insana..tebrik ler..🙂