Ağlamayacağım
Maziyi düsündükce artik aglamayacagim,
yanlisida dogruyuda,aciyida tatliyida gülerek hatirlayacagim.
Nasil takilip düstügümüde düz yolda,
sonra kalkipta tekrar yürüdügümü bakmadan ardima.
Karanlikta kayboldugum sokaklari,
Korkumdan cevreme ördügüm duvarlari.
Göz yaslarimi göstermemek icin,saklanipta agladigim odalari.
Hatirladikca aglamayacagim,
buruk bir gülümsemeyle hatirlayacagim..
Yasadagim onca dolu yalanlari,
güvenimin nasil yikildigini,
ihanetin cagresiz sancilarini,
Acimdan sessiz sessiz attigim cigliklari.
Gururumdan terk ettigim tahtlari,saraylari.
Her zaman üzülmeden aglamadan anacagim...
çok güzel bir şiir okudum sayfanızdan,
daha çok şiir bekliyorum.
kutlarım.
Sevdaya dair güzel bir çalışma olmuş. Ayrılıklar olmasa şairlere nerden malzeme çıkacak. Keşke ayrılıklar hiç olmasa. Bunlar da hayatın bir gerçeklerindendir. Tebrik ederim