Ağlamayacağım Dedim Ama !...

Ağlamayacağım demiştim
Söz vermiştim kendime

Oysa ... haşarı , haylaz çocuklar gibiydi yaşlar
Söz dinlemez huysuz ihtiyarlar gibi ...

Ne zaman bir gar görsem ...
Ne zaman bir gemi çizilse düşlerime
Ağlarım ben.

Serin bir sabah kokusu çöker gidişlere
Acı gülüşler yerleşir duyguların en tepesine
Silmek için elime bulutları alır
Çırpınırım burukluklarımın gözlerinde

Ağlamayacağım demiştim artık hiç

Nerdeee!...

İpek yolu esrarı , sarıp sarmaladıkça tenimi
O acımasız uzaklar ...
Hoyrat bir aşık gibi , silkeler gecelerimi
Uykuya dargın , sevgiliye hasret
Yitip giderim ben , kırılgan esaretlerde

Acıyı paketlere , sevgimi demetlere
Koyup koyup ağlayasım gelir.

Himalaya sessizliği düşer apansız dudaklarıma
Bir ney üflenir , geceme kasırgalı
Artık , durağan yürekte çalmaz rapsodilerim
Amazon çılgınlığına ulaşır hasret
Tüm parsellerimde ...
Solgun sislerden , bir gemi süzülür hayallerime
Ben gemi ... gemi ben ... deniz sen , ve
Yolculuk başlar , kekremsi gün geçimlerinde

Ağlamayacağım demiştim , dün akşam
İçimdeki , susturulamayan fırat döngüsü dizelere
Dinlemedim kendimi , yine kalktı bir gemi
Issızlığa besteler de yapsam ...
Kara kuyulara dilekler de atsam ...
Durmayan yaşlar sarıldı bana yine

Bu ne ...
Nasıl sustururum gemileri artık
Nasıl durdururum yolculuğunu yüreğimin
Nasıl dindiririm içimdeki sızılı ağrıları , bilmem
Bilinmeyen bir gemi , artık yola çıktı içimden

Çıktı bile !.....