Ağlardı Biri
Konuşamazdı
Söyleyemezdi
Yutkunurdu sadece
Ağlardı
Boş masallara tutunurdu
Sırt okşamalarıyla can bulurdu
Ne zaman yağmur yağsa bitki olurdu
Ne zaman güneş açsa cam parçası
Ağlardı
Paslanmıştı kulakları
Rüzgarın sesiyle avunurdu
Tek başına yürüyemezdi karanlıkta
Aydınlıkta korkarak dururdu
Ağlardı
Ezilmişti küçükken
Çok hırpalanmıştı
İntikam almaktı tek isteği
Zamandan geçmişten gelecekten
Herşeyden
Yapamazdı
Ağlardı
Gün gelir
Gün geçer
Gün giderdi
Yetişemez
Ağlardı
Biri..
👍👍👍 Zamana kim yetişe bilmişki.....Hesap sorsun...
Gün gelir Gün geçer Gün giderdi Yetişemez Ağlardı
Biri..
Güzeldi... Kutlarım..👍👍👍
Bak sen bu kıza küçükken ağlardı kim ağlamadı ki tebrikler kalemine selamlarım😙😙👍👍👍
Meramın güzel bir üslupla ifade edeildiği hoş bir şiir okudum, yüreğe sağlık.
"Konuşamazdı Söyleyemezdi Yutkunurdu sadece Ağlardı"
Oysa konuşsaydı söyleseydi sözcükleri yutkunmasaydı ağlamazdı..
İşte hep derim ya,ezmelerine izin verilirse hep ağlanır..
Dik duruşlu insanlarımız olsun👍
Sevgiler..
öz ağlamadan göz ağlamaz ki,
ağlatana bakmak gerek o birini,
biraz hoşgörü😊
kutlarım aygül hanım, düşündüren her eser favorimdir,
buda öyle,
saygılarımla...