Ağlat Beni

Şimdi sen bana öyle bir şey de ki;
Ne sana itiraz edebileyim
Ne de gözlerim yaşlı sana bakabileyim.
Söyle bana!
Sevgi emek de,
Harcanır mı bu kadar kolay de.
Söyle!
Hainsin de,
Alçaksın de.

Durma!
Ağlat beni.
Yoksa bu yürek dönmez geri,
Ölü bir ceset gibi,
Yaşayım mı istersin ki?

Ağlat beni kardeş
Ağlat ki bu yüreğim sancısı geçsin.
Yaşayabileyim istiyorsan,
Vur yüzüme suçumu,
Akla bu kahroluşumu.
Yeter artık!

Biz emeğimizi harcadık kardeş,
Oysa en değerliymiş hayattaki.
Varın yoğunmuş şu kahpe dünyadaki.
İsyan ederken hayatta tek umudun,
Bir sel ortasında tutunduğun tek dalınmış oysa ki.

Şimdi geri gelmez Emeğimin gülü,
Biliyorum.
O kadar namuslu,
Bir o kadar da Onurludur yani.

Beni ağlat kardeş,
Aklıma getirme bunları.
Sonsuz kahroluşumda,
Bu acının zindanında,
Ağlat beni!
Yoksa dedim ya, dönmez bu yürek geri.

Umut Kırbaş

(Şiiri 'Selvi Boylum Al Yazmalım' Fon üziğinde okursanız daha iyi olacağını düşünüyorum)