Ağlayan Gözlerim Değil Yüreğim

Gözlerim yaşlı,
Neden olduğunu bilmiyorsun?
Sanıyorsun ki;
Sanadır o yaşlar.
Halbuki bilmiyorsun,
Yüreğimin ne denli yaşlı olduğunu.
Anlayamazsın da,
Anlayabilmen için,
Yüreğin olması gerek,
Yürekte yetersizdir,
İçinde sevgi beslemesi gerek.
Yok malesef sende yok,
Yürek var ama,
İçi çürümüş ağaç gibi kof.
Yaşarmaz o yürek,
Yeşermez o gözler,
Sevgi yoksa o yürek ne eyler?
O gözler nede sever.
Çaresizce hep,
Sevilmeyi bekler.
Söyle nereye kadar,
Sevebilir senin gibisini insan.
Sevilene dek desem,
Sevemezsin.
Ölene dek desem,
Ölüm nedir bilmezsin.
Ancak sen böyle melül melül,
Gözlerden gelen yaşları seyredersin.
Bilmeden birde o yaşları silersin.
Hele bir in derinlere,
Gir seni seven yüreğe,
Bak bir nasıl ağladığına,
Yeter mi sence o yaşlılığa bir top mendil.
Silinir mi hiç mendil ile o yaşlılık?
Anla artık sevgsiz yüreksiz yar,
Silinmez o yaşlar,
Dinmez kanayan o yara,
Var elbet tek bir çare,
Beslersen onu sevginle,
Sararsan sıcacık sinene,
Biter o yaşlar,
Diner kanayan yara.
Şunu asla unutma,
Bakma sadece gözlerimden akıttığım yaşa,
Onlar kurur geçer,
Ama yürek yarası,
Asla sevgisiz geçmez.
Ve şunu hiç unutma,
Ağlayan gözlerim değil,
Seni delice seven yüreğim.