Ağustos Böceği İncir Ağacı ve Nar

Rüzgarların suçu inan benim değil

nereden eserse oraya düşer saçlarımın teli

iğde dallarının rayihasını güz bebeleri sever

kokum oruçluydu uzun zamandır bu şehre

oysa memleketim incir ve zeytin kokardı geceleri

bir de nar ağacının altında düşlediğim yar

yatmaktan usanıp hani bir gayret

çamur deryaları gibi düştüğüm yollar var ya

onlar gibi değilse de beyaz kağıt kara kalemdi

uzun zamandır emeksiz armut piş ağzıma düş aşklarım

kumsalda uzanıversem kapatıp gözlerimi sonsuz

deniz kabukları batsa orama burama canıma sınırsız

kaldır başını bak bu ceviz değil incir ağacıdır

iyinin de iyisini bilirim şairim çünkü söz ustasıyım

ne düzlükte rahat ne rampada zorlanma atınca vitesi boşa

alı al olsa bu dünyanın moru mor yine de bir rüya görürüm zor

gözün alabildiği büyüklükte güne bakan tarlası çocukluğum

oradan buradan şuradan nereden bulursa işte oradan

didikleyen kargalara inat tek kelimelik tokattır zaman

en kalleşidir kainatın yerinde duramayan yıldızlar

dağın yamacında zeytin hamakta çocuk işte mutluluk

masada lorlu bal asmada üzüm karşımda iki gözüm

gülüyor halimize küçük havuzda kırmızı balıklar

çınar ağacını gören ev neye dokunsam bozan ben

gün batımına yaklaştı ömür küçülüyor iyice gözümde insancıklar

kaptırmış saçlarımı ellerine gidiyorum yollar bitmesin

iki yanımda iki cennet iki cehennem Tanrısı

ah be gülüm yürek dediğin denizden şaşmış bir simitlik çatı martısı

hangisine tövbe etsem darıltmadan bir ötekisini bilmem gari

iyilik kötülük hayır hasenat şöyle bir yana dursun

mangalda et koca tabakta karpuz bağrımı yakan gavur rakı

vur teline sazın şimdi her ayrılık bir başka kavuşmanın müjdecisi