Âh

O gece ilk kez üşüdüm

İçim yanarken dışım buz tuttum

Gelirken bahar tüm çevreme

Canlanırken doğa en güzel renkleriyle

Ciğerlerimdeki çiçekleri soldurdum

Atmaz artık kalp can katarak

Ötmez ki kuşlar gülüşün anlatarak

Dağları sırtlamış koşarken uçurumlardan

Düz yollarda düştüm, dizlerim kanatarak

Sessizce hıçkırarak

Adını andım bir kaya sırtında

Dövdüm dizlerimi, yolların senden çevirdi

Şimdi bahar gelse ne yazar

Ne bağım kaldı ne bahçem

Güllerim verdim sana, hep sakla

Gözyaşlarım akıttım kanayan yarama

Olsaydın bilirim, ellerinle verirdin şifa

Şimdi durmuş Dünya, ne gere gün doğmaya

Kuşlar uçurdum saçlarımdan

Ellerimden kaydı umutlar

Yeğlerdim uçmayı

Bir uçurum kenarından

Bir dağ yamacında şimdi

Ellerimiz isterdim kavuşsun

Tüm bu fırtınalara göğüs gererken

Koynunda sessiz kuzular uyusun

İsterdim şimdi bir ışık göstersen

Bilinir yerim, anılır adım

Ölmüş derlerdi sessizce uyurken

Yeğlerdim ölmeyi koynunda

Anılmaktansa şiir satırlarında