Ah Efyâr

"âşk'a gebeydi âlem,dört cephede sancıda
yarısı güne müştak,kalanı zor acıda

cefa çamurunda yoğurdu,bakarak bahaneye
gençliğimi,âşkımı,hayallerimi aldı
sefa uğramadı hiç,şu despot mahalleye
gözüm yollarda çorak,yüzüm asılı kaldı...
ışkın verdi, dal verdi,kökü ellere kaldı
"şaşkın" derdi "kal" derdi,âşkı dillere çaldı
toprak,hava,su dahi,haykırdı; bu Efkârdı
seni güllere çalan,gül yüzlü o Efyâr'dı.
günler,güllere inat tomurcuksuz doğdular
sakladılar goncayı,ıstırapta boğdular
zemberek zehrini, zamansızca zerketti
gözyaşları timsahı ebediyyen terketti...
dışladılar durdular,dahi destur demeden
gül'e gülmek gerekir,gün gül'e gelmeden"





NOT: Bu şiir, bugün asılan denemenin ilk bölümüdür.
Selam ve hürmetlerimle