Ah Gelsen

Gitsem Kerem'in külü savrulur, akıl esir olur ruha
Sussam sabahları kararır bütün sokakların



Kitabelere sığmayan destandır yalnızlığım



Bir canda yüz bin beden çırpınır
Esrik çığlıklardır ruhuma hükümran
Akşam alacası ölür gözlerimde
Suyun yüreği ateşin sesiyle birleşir
Toprağın kalbi durur




Çığlıklar diken üstünde, sesler gömülmüştür
Gece serilmiştir çöle, Güneşe mayın ekilmiştir.
Tapınakların rahminde tanrıların hücresi
Ve her kelimesi insanın yenilgisi olan dua
Tarih bile kendini yalanlıyor buralarda
Fokurdayan sessizliktir bendeki fırtına




Zerdüşt kovulur yurdundan
Savrulan gün... harelenen insan...
Ah gelsen... konuşan sesim olsan, dursan
Sen bu çölden sığınılacak gölge olsan
Yüreğimden çıkmış gibi sırılsıklam...