Ah HaticeYaramı Deştin Gece Gece

ne kadar öfkem varsa birikti,artık susmam
bunca kepazeliğe,iğrençliğedir
bulantım , kusmam
ah Hatice!
içimi kabarttın gece gece.
sadece çocuklar,kundakta bebeler mi
çaresiz,sessiz
güçsüz olanı,hep ezmiyor mu,güçlünün bileği
her masumun pembe teninden
akmıyor mu,jilet kesiği

biraz sesi çıksa kadının
var gücüyle,tepesine biniyor,erkeğin heybeti
ufacık bir kordan,alev alıp,bir anlık öfkeyle
bıçaklamıyor mu kardeş kardeşi

ah hatice
yaramı deştin gece gece..
uyumak haramdır,artık gözlerime
her öğün çoğaldı aynı manzara,yurdumda
bir can almak o kadar mı kolaydı,bir yudumda

ah hatice
bu yük
sırtımızda bir kamburdur
yalan yanlış
böylesi çaresiz yaşamak
ne yazık ki çarpık bir kanundur

bir bebek henüz kundakta
memesi düşüyor,uyku arasında
ve bir baba
çok ağlıyor diye,onu boğmakta
bu ne cüret
bu nasıl baba
baba değil,ölümcül bir akbaba

örnek versem şiir yetmez
şiir yetse,kelime yetmez
ah hatice!
benim bu katillere gücüm yetmez
en iyisi Allaha havale edelim
bu kadarla da bitmiyor tabii ki
daha pis mevzular var
bahsetsek, bu yara sabaha kadar kanar

ah masum evlatlar
siz cennettesiniz bilirim de
bu katilleri,kabul etmez
hiç bir mezar...