Ah Rüya'm

-O sen miydin, sızlayan şu canımda?-

...
Seni koynumda değil yüreğimin içinde
Konuk edip ebedi, zambak kokulu tenin
Hayaliyle gezerken metruke bir sitenin
Ufkunda mütereddit hayaller dokuyorken
Tebessümle yatırdım dualar okuyorken
Seni yanımda değil yüreğimin içinde


Sarıp sarmalayarak pamuk pamuk şefkatle
Benim için her zaman büyümeyen bir bebek
Gibiydin, bakıyordun yüzüme itaatle
Rüzgâr ile savrulan saçını sandım ipek


Gökyüzü kanyonları dolup taşarken nurla
Gözler parıldıyordu bekliyorken onurla
Gümüş kanatlarıyla martılar çığlık çığlık
Uçuyorken gördüm ki her yer bahçelik, bağlık
Yemyeşil ovalarla kaplanmış bulutlarla
Salkım salkım söğütler altında umutlarla


Sessiz akan pınarda kaynayan o gözeydik
Uzandık sevgi ile el ele, göz gözeydik


Oysa ne çok bekledik zamanın diliminde
Umutsuz kaldık bazen bakışırken seherde
Sabırla, sadakatle âşıklar ikliminde
Oturup dua ettik arada yoktu perde


Renk renk iplik olup da kesişip nakış olduk
Yollarda birleşirken göründük kavşaklarda
Depremler öncesinde yayılan akış olduk
Yerle gök birleşince yansıyan ışıklarda


Emir öyle mi geldi bilmedik, Sahibinden;
Ondan mı bir uğultu koptu yerin dibinden?


Sarsılan her kayanın oluşan çatlağından
Yukarı çıkmak için acele ediyordun
Veda dahi etmeden asırlık yatağından
Bilmediğin bir yöne, ecele gidiyordun


Sorulsa çıplağından, açığından sorular
Düşünmeden atılıp cevaplar veriyordun
Geçip giderken hayat suladığın korular
Üstünde serpilerek her dem göveriyordun

Dal dal yeşeriyordun uzayarak göklere
Uçuşurken yapraklar bakıp da feleklere


Seni görmek istedim varken henüz vaktimiz
Sana söyleyeceğim sözler dilimde kaldı
Unuttun sanıyorum böyle miydi akdimiz?
Kapını çaldım, eski tokmak elimde kaldı


Daldım, iki kapılı köhnemiş bir dünyanın
İçinde savrulurken saçlarını Rüya'nın
Tutmak için sıkıca, bir kartal pençesinden
Ödünç idi ellerim, milattan öncesinden
Ve bedenim dönüşüp adeta bir ejderha
Olurken, parçalandı yüreğim şerha şerha
Bir medusa debisi kaynıyordu kanımda.
Ah, Rüya'm! O sen miydin, sızlayan şu canımda?


Su gibi akıp gitti üzerimden hep zaman
Bazı anlarda, taşta siluetim donmuştu
Köhneyip toza dönen anılarım çok yaman
Dokunurken, üstüme gamlı baykuş konmuştu


Mermere kazınmıştım ellerinle can Rüya'm
Sararmış, kuru otlar olmuştu benim dünyam
Yüreğimi yontardın ben senin safındayken
Ne çok bekledim bilsen elin insafındayken
Bülbül olup dalına konup şakıyamadım
Onca imkâna rağmen ben sana kıyamadım
O yüzden mi medusa olup kanıma girdin?
O yüzden mi küsüp de beni ilinden sürdün?


........Elazığ, 09.09.2011....