Akdeniz Sessizliği

I-

sensizlik

bu Akdeniz,
geceleri umut ışıklarının döküldüğü yer.
İtalyan kayıkçısından Rum sarhoşuna kadar
Dalga dalga köpürtür nice aşkları
ya da süpürür nice ayrılıkları

ve Akdeniz,
ömrüm kıyıya vurdu yine
nefes almak artık öyle sıradan değil
belki şansım yaver gidecek, yeniden!
yeniden bir durak öteye gideceğim,
yeni nefesli.
bir yakamoz daha düşecek üstüme,
biraz sisli.

işte Akdeniz yaslanmış,
yükü omzumdan dökülür, solum çöküşür
sessiz bir Samandağ gecesi daha
uzunca sahil yolu deniz dağlanmış
öteye bakasım gelmiyor, görünmüyor ufuk
denize dalmaya hazır dağlardan
Ay düşmüş denize, yayılmış boydan boya
Işıldar taa gözlerinden bu yana
Bak işte her şey yerli yerinde
Ben kumlar ve gece, bıraktığın gibi öylece.
Akdeniz bu aşkı da sakla sessizce
Tıpkı sakladığı gibi gece
sorulacak elbet bi vakit,
köpüklerine doldurduk bir geçmiş zaman
baloncuklara verdik sırrımızı, boşaltıp serimizi
deniz yosunlarıyla bağladık onları,
ah baloncuklarımız uçmasın...
uçmasın yine düşlerimiz, sahile vurur dönüşlerimiz.
Akdeniz'den salınan bir zaman daha
bir aşkı sularında sakladı bitişinde
ve tazeledi her dalga geçişinde.

Ah! Akdeniz'in Samandağ yarası
az ötede liman, yel artığı sallanan gemiler
martılar dahi kim bilir nerede?
gemiler sessiz, martılar sessiz, su sessiz
ve katmışım kendimi sessizce
görünen sadece kum üstü yaşamlar,
ve beride kum altı yaşanmışlar...


II-

densizlik

Akdeniz yakamozu ışıldar
seyreder yıldızlar geçmiş ve süregideni.
hani biz vardık bir vakit, şahitliğinde bir gece ay'lılığı

balık sırtında duran bir aşk, nere düşse ıslanacak
hatırla bizi, nere düşsek dudaklar kavuşacak.
Hani;
sahilde yürüyordu iki yürek
biri kadındı, biri erkek
sevdalıydı birisi, diğeri ürkek
yürüdüler sahil boyunca, batana dek güneş usulca
kayana dek bir yıldız, sevdadan yana
üşüdü kadın o anda
soğuk düştü yüzüne, biraz da siyah
başından döküldü siyah uzunca
çokça omzuna yığıldı sonra.
hazırdı tek hamlede erkek
kuşandı düşlerini kadının, soğuk endişeler...
Tutuştu erkek, serpti ellerinden alevler
Kadın, tellaşından hala ürkek.
'cesur ol ' dedi ilk yürek.
've öyleyim ' diyen diğeri
neydi telaşının yeri?
mırıltısını duydu diğeri.
telaş değildi oysa, -belki de- de olsa
'ya biterse' dedi kadın, sonrasını düşünerek
'Kim' dedi erkek?
biz, diyecek olana sarıldı sonra
dudaklarından ruhuna umut vererek,
bitmeyecekleri tenine ekleyerek.

ve sonra,
karanlıkta kayboldu iki yürek, bugünkü kadar olmasa da...
aşkın buhranıyla yürüyerek,
durmuşlardı bir taş kenarında, zamanı o anda bekleterek.

Şimdi sadece Akdeniz sessizliği...
martı sessiz, gemi sessiz, su sessiz
bir ben katmışım kendimi
benimki sadece şair sessizliği.

Kasım 2013
Antakya