Akdenizli Meryem

Sönmüş bir yanardağ gözlerin
Cezayir akşamları gibi
Tunus gecelerinin sıcak esintisi
Değmiyor artık saçlarına
Halka küpelerin Meryem
Geliyor aklıma
Ellerinin sıcaklığında
Eriyen kalbimden yaptığın merhem
Deva olur mu artık yaralarıma
Akmıyor o şelale
Mağrip suyu aramada
Maşrıkta sensizliğin derin hüznü
Dalgaları gibi denizin
Köpük köpük kabarmada
Solmuş bakılmaya bakılmaya
Kameri kıskandıran benizin
Sen ki bir zamanlar göğüs gerip nice fırtınaya
Güneşi olmuştun ruhumdaki Akdeniz'in
Loş akşamlarında Tunus'un
Sabahında Cezayir'in
Deflere, zillere vuran ellerin
Ateşinde kavrulmaya hazır bir ben
Esiriydim
Senin o çingene gözlerinin
Savrulsa da rüzgarda şimdi
Çöl kumları eskisi gibi
O kumların dokunuşları bitkin
Yıllar geçti udlar sustu mağripte
Bir matemin gazeli oldu silüetin
Kırmızı güller kaldı aklımda bir tek,
Saçlarına taktığın,
Bir resim duvarda
Senden hatıra
Ellerimle yaptığım
O resimde sen
Baygın bakışların,
Hem çapkın hem ürkek
Sen hayal oldun kara kız adın meryem değil belki
Ben öyle dedim sana bilmesin istedim kimse bendeki ismi
Ben Meryem dedim sana
Kutsaldın benim için bil ki
Kimbilir sen de bana
Ne isimler taktın ve bekli dedin
Ne utangaç bir erkek...