Akıl Alır, Gönül Almaz

Mermer bir masa,
Tahtadan bir bank,
Denizin kıyısındayım.

Kendi Dalgalarımda yaşıyor,
Aynı Dalgalarla yıkanıyorum.
Bir Orta kahve, bir de sigara,
Üstüne de bir bardak soğuk su.

Karşı kıyı yine aynı,
Alt tarafı sisli,
Üst tarafı puslu,
Ve Oralarda takılıp kalıyorum.
Öyle acı ki bu durum,
Akıl alır, gönül almaz.
2004- İstanbul