Akıl Süzgecinden Geçmez Ki Sevda...

Dokunulmazlığın üzerine kurulup
İçime düşse de ?'ahh''lar
Sana yolculuğum
Benden öte bir varoluştu



Batan güneşin ışıklarında
Tütsülenmiş gibi buğulanırken gözlerim
Sağır bir zamanın içinde
Kör gölgeler döküldü avuçlarıma.



Hüzün bulutları yağdırdı sensizliği
Ruhum çıplak bedenim karaya vurmuş
Sessiz kendi içimde çırpınışlarım
Senli anların kıyılarında.



Delibozuk çığlıklar doğar iklimler/im/de
Gökkuşağı faniliğinde
Aklımın iplerini alır gitmeler/in
Bir çift göz takıldı yüreğinin dikenli tellerine.



Bırakma...Hadi tut ellerimi hazan
Masum gri ve ıslak benim hatıralarım
Hayatlaşmanın düşleri kazılı yüreğimde
Sensizliğim ertesine varacak zaman



Silme beni geleceğinden
Tek mabedim gözlerinden
İlmek ilmek sen işlerken ruhuma.
Sürecek haykırımlar/ım firuze akşamlarda



Sayıkladığım yanılgıların ardında
Anladım ki! dilimin hatırladığı
Tek''keşke''sin uzağımda...
Yürek değil akıl da kırılırmış meğer.



Not: ?her zerresi yok olmuş anılar
Ne yana koysan bir tarafı yamalı aşklar
Hüzün tarlasının soysuz fidanı uzaksın bana ...?




Songül Karadağ Taştan'a teşekkürler..Notlarımdan oluşan şiirde desteği için.
Bu şiirdeki notta kendisine aittir :)