Akıp Giden Yaşama İsyanım

Akıp giden bir yaşamın saçaklarından
geriye sadece tortu kaldı
yıldızlara uzanan ellerimiz,
bir gün boşluğa yol alacak


Hesapsız...
yalansız yanlızlığımın şiirleri
tükenecek yeryüzü kuruduğunda.
Harlı aleve dönüşecek gülüm..



Tuzlu gövdemin,küskün duruşlarıyla
ezilmiş bedenim sana hasret..
küstüm çiçekleri, yüreğimde sana ağıtta,
biten aşk şarkılarıyla..


Gölgen vururdu kentime,
geçtiğin tüm şehirler virane.
kahırlı bir şarkıyla geceler..
alırdı seni benden soysuzluğuna.


Biriken sözlerim,ıslanırdı,
öfkeli,kızgın sağnaklarında.
bıçaklar kemiği doğrarken
ben en ücra kuytu köşelerde.



Senli yoklukların tümü sarıya boyalı,
şarkı koydum,yağmurun izi yüreğimde.
izi kaldı özlem kanatlı pencerelerde..
Koyu sözcükler doladım dilime.


Yaralı bir gövdeydi çizilmiş olan,
bakışınla alışırdım yüreğimin sesine.
Bir savak gibi yokluğuna boşalıp,
bir daha seni ve gözlerini unutacağım...


Sevgide, güneş gibi ol...
Bereketli ol toprak gibi...
Mis kok cennet misali...
Her şeyden önce sen,sen ol adam gibi...


31/08/2010
iİZMİR