Akış Ve Nazar Takış

Ok yemek ceylanla olsa da sızı
Açlığı gidermekte alı koymazdı sizi

Ne kadar haklı,
Ne kadar gadre uğramış olsa da
Eski olamazdı yeni gibi değeri farklı

Bir tarihsel süreçten beridir
Ebu Cehil, Ebu Süfyan olan egemenlikti
Eski olup yıkılan
Buydu eski üzerine
Yeni yapıya dirimse edimle, çıkılan

Muhammedi olan yenilikti
Yıkılan yerine yeni inşası yapılan

Ey şeytan!
Yeniyi eskiyle
Eskinin süpürülüşü olan serzenişle
Ebu cehil, Ebu Lehep, Ebu Süfyan sözlü direnişi
Söyleşip, söyletip; Muhammediyi güya haksız kılıyordunuz!

Biliniz ki
Ne kalırdı nutku
Ne konusu olurdu utku
Eskici Lehep ve Cehillerle Süfyanları tutmak
Yeni olan Muhammedi, esame kılmayıp unutmaktı!

Yeni olanı, eski olana söyletip söyletip
Öyle saçmalıklar yanlışlıklarla olduk ki dağıntı
Bilimsel olanı öğrenmişe, gerekendi ilişkindi bağıntı

Ya Talip olur, kalırsınız her işinizi Cehille
Ya Gazi olup kalırsın, her işini bilir ehille

Hem eski eskidiği için var olandır yeni
Hem eski yeni olmaktan korktuğu için eski

Hem anlamı idrak ile akış içinde
Hem seyirlinin zülfü yârine nazar, takış içinde

05.02.2015

Ya Gazi olup kalırsın, her işini bilir ehille: Bir devrim oluş; köhneyişi nedenle, değişip dönüşmekle yeni olmasının vakti gelmiş olmanın zorunlulukları vardır. Atıf Hoca, Rıza Nur, Şeyh Sait gibi temsilcilikler kendi öncesine göre değer olmakla beraber, yeni durumla aşılması gereken eski statüko olmuştular.

Bu nedenle ister istemez engel tutum yerine konan eskinin, kendi duygu düşünce ve bizar olukla söylemlerini dile getirişle; güya yeniyi dolaylı yolla kötülemek, reddetmek, eleştirmek olan gafleti bilmezlikle yanıltma yapmak! Eğer eskiyi, değişene emsal söyleyişle haklı ve doğru kılacaksak; peki vakti gelmiş yeninin, kendisini duyuran biz zari söylemleri ne olacaktı?