Aklımın Düş kalesi

düşündükçe ibresini şaşırıyor ruhum,
terazisi şaşan bahar havasında.
aslında bizi kızkaçıranlarla kovalamıştı, ahmak ıslatanlar
aklımızı da gökkuşağı almıştı, yağmur sonrası...
...
şimdi ;düş kalemin prangalı mahkumu sancıda...
kırmızı ruj, saten gecelik,
bukleli saç, al dudak...
düşündükçe , sever oluyorum,
gece gebe ;
bilinmez dipsiz kuyulara düşüyorum ...
rüzgar esiyor ,ıslanmışım
tüğlerim dikenleşiyor,üşür oluyorum birden,
hastalık uçuşuyor gökyüzünde,
güneş cemalini gösteriyor lacivert peçenin altından, ikindi sonrası
deliriyorum...
kerat vakti gözüm dalmış,
birden irkilyor,ayılıyor aniden beyin.
panikliyorum;
bir kadın intihar ediyor,
düş kalemin kuzey burcunda...
şafak vakti ''hayrun mine'n nevm'' derken imam,
ıslak bir bahar sabahına uyanıyorum,
aklımın düş zindanlarında...