Akşam-üstü

Dağların yorgunluğu şehrin üzerine çökmüş
Ama her uyanışta yeni bir umut
Güzel günler yakın dercesine
Bu şehre selam ederim
Her noktası zikre bulanmış
Biraz her yer gibi duran
Ama
İçim bir yerlerde
Ama
İçime hep bir ama çağıran
Kolay mı
Yürümeye burada başladım
Konuşmaya
Sevmeye
Akşam beni yanına alamazsın
Şehir yeşili besmeleyle toprağın üstüne attıkça
Önce,en önce
Biiznillahuteala
Akşam beni yanına alamazsın
Mavi ahenkleri dolaştım
Sevmeyi çok çok çokça tattım
Akşam
Sen gibisine rastlamadım