Akşam Vakti

bu eskisinden beter halin
akşam vakti sessiz sokaklarda uyuyor
yorumsuz , acı , isyankar bir düş
seni sensizliğe sürüklüyor
ve kabahatin en büyüğü bizim
yumruk olamadık demir bileğe
kuyruk acısı öpüşmelerde büyüyor
akşam vakti sessiz sokaklarda biri ağlıyor.


bu yalanlar gözlerimizi çalıyor
bu karmaşıklığın en büyüğü kum tanesi
efsanevi , düzenbaz biraz hileci
beni senden ayırıyor
ve ölümsüzlüğün sırrı elinde tek lokmanın
kul olup yanı başında uyuyor
söz söyleyemiyor küçülüyor
akşam vakti sessiz sokaklarda biri ölüyor.


durmadan çalıyor geçmişindeki anları
mesafesi kısa düşünceleri hep çarpık
yol bilmez iz bilmez düşer peşine
kendinden başka sorular soruyor
özlediğini belli etmiyor utanıyor kesin
verdiği son nefeste mutluluğu puslu
birkaç çiçek açıyor birkaçı belli değil
bulamadığı zamanlarda acı çekiyor
yükü ağır herhalde boynu bükük
akşam vakti sessiz sokaklarda biri gülüyor.
akşam vakti sensiz sokaklarda seni arıyor...