Al Kalemi Kağıdı

Firar etti sevgili, bozuldu düzenimiz
Doldurduk sayfaları, şiirler geldi dile
Bu da şiiri mi diye, çok oldu ezenimiz
Oysa yürek sesiydi, yürekte olmaz hile
Al kalemi kağıdı, giriver bir çabaya
Varsın vuran çok olsun abalı da abaya...

Bazen hüzünlü yazdık, bazı özlem anlattık
Her dizeyi işleyip, söze sevgiyi kattık
Şafakları bekleyip, iki günde bir yattık
Bozuldu sağlığımız, bir de böylece battık
Al kalemi kağıdı, döktürü ver inceden
Eller ne derse desin, şair miydin öneceden?

Herkes bayram ederken, bayram haramdı bize
Yalnızlık nöbetiyle otururken diz dize
Arife günlerinde, yaşlar kan oldu göze
Hasret ile başlayıp, hasretle vardık söze
Al kalemi kağıdı, sil yüreğin pasını
Bırak başkası yazsın, şiirlerin hasını...

Bağrımızda aşk odu, doku ha babam doku
Yıllar geçse aradan, atlatamazsın şoku
Dünya cennet olup da, yaysa amberi koku
Yüreğin derininden, çıkaramazsın oku
Al kalemi kağıdı, vur beline beline
Ar edip, utanıp da, kilit vurma diline...