Alazlanmış Duyarlıklar 3

ALAZLANMIŞ DUYARLIKLAR-3

1.

ey ahâli

yarama dokunmayın

orada bir ayrılık

kıvrım kıvrım kıvranıyor

eni boyu kolay beri ölçülemez bir ayrılık

güneşi yok, karanlıklar içinde

dünyaya çoktan küsmüş

konuşamaz, dili tutuk

2.

öfkesi baldan tatlı

kalbi kırlangıç kanatlı

sevgilim benim

sütliman gülerdin güldüğün vakit

üstüme inciler sıçratırdın

bir peri masalının içinden

salınıp gelen

gülistan olurdun

sen gülistan olunca

ben kendimden geçerdim

ister inan, ister inanma

delirmişçesine çiçek açardı

ayaklarım ve ellerim

şimdi ise perperişan bir çâresizim

3.

ey sevgili

gülümserlik benden ırak

kuş sesleri, yeşillikler, dağ dorukları

neşelenmeye çağıran insancıl davranışlar

benden ırak ne zamandır

suyumda zakkum kökü

ekmeğim acımtırak

4.

ey sevgili

art arda gelir anımsayışlar

alır götürür benliğimi

yıllar yıllar öncesine

ağlar sızlar dövünürüm

her şey taş gibi oturur içime

5.

ey sevgili

sonu yok gidişlerinin

nergisler de ağlıyor, anlıyor musun

yeri doldurulamaz o boşluğuna

6.

ey sevgili

herkesin kapısı bana kapalı

söyle, kime anlatayım

sensizliğin fevkalâde bir felâket olduğunu

hem anlatsam ne çıkacak

yaşamak dedikleri: önü-sonu bir uğultu

7.

ey sevgili

gökyüzü başka türlü mâvileşirdi

ben seni dizginsizce çılgınca öptüğümde

sözlerimiz iyice açılır saçılırdı

bakışlarım bakışlarına kenetlenince

ah o günler, o günler

yeller esiyor şimdi hepsinin yerinde

8.

ey sevgili

gene de seni sevmeyi sürdüreceğim

toprak kadar doğurgan

kararlılıkla

cuntacılar oluk oluk kan akıtsa da

9.

ey sevgili

has bahçesi ömrümün en yaralısı

ne denli kahrolsak yeridir bence

şiirler de yetersiz kalırmış meğer

bir sevdayı hayat boyu haysiyetle yeşertmeye