Aldatılmak...en Acısı

Kalbimde ateş karıncaları gezinmekte.
Ellerim kırık , dökük bir virane gibi
Kalem, kırık, sözlerim kimsesiz
Bu sabah

İşte ben dediğin böyle birşey
Biraz yalnızlığa tıkanan mısralar
Azcık özgürlük fısıldayan sözcükler
Ve boş sayfalar

Bana ait değil çoğu zaman
Umuda yol alan cümleler
Ben daha çok karanlıkları severim.
Sever kalemim acı çekmeyi.

Ruhum sevdayla dolsa da
Bilirim, içimden ayrılık geçer.
Dökülür kalemimden yalnızlık
Keder sıfatlarıyla birlikte

Her sevişmem gece renginde
Tutku demeye dilim varmaz.
Boğarım kendimi şehvetimle
Ezilir bedenim sancısıyla

Bir de yaram vardır.
Pek nihal kendisi
Tutuşturur yedi rengi birden
Gri bir sis kaplar her yanı
Ölüme uyurum aniden
Kapanırken gözlerim
Adını söylerim
Aldatılmak...