Aldı Başını Gitti Bulut

Aldı başını gitti bulut,
Ufukta renkler soğuyor;
Boşluğuna yer ciseldi,
Yağmur tersine yağıyor...



Samatya'dan Kumkapı'ya,
İlkbahar, nisan ortası
Ve bir "kırkikindi" sonrası,
Gölgeler abanırken bakışlarıma,
Göç bozlağı "toygar" aldanışlarıma,
Kapanırken camdan yeni kapılar,
İstanbul surlara,
Marmara kıyılara,
Sâhil merkeze kayıyor...



Düşünsem, kendim olacağım;
Dalga yürür gibi amma,
Sandal, yerinde sayıyor...



Martı çığlıklarından kanatlarla
Uçuyorum nasılsa mor - ötesine;
Üzüntüler adamının gündemine,
Savrulurken yer, gök, deniz,
Gurubu tan gören umutlarla
Güneş, batıdan doğuyor (!) ...



Aldı başını gitti bulut,
Kafdağı'nın gizlerine,
Yattı masal dizlerine,
Dillere destan uyuyor...