Aleksiya ? Son'a On Kala

saat 15:50
yani son'a on var...

senin elinde ucuz bir tren bileti
benim gözlerimde yaşlar...

üzülme
ağlamak değil benimkisi
bilirsin erkekler ağlamazlar
belki toz kaçmıştır gözüme
hava çok rüzgarlı bu aralar...

Aleksiya!
gözleri hüzün sürmeli kadınım...
gidiyorsun işte!

küçücük bir bavula mı sığdırdın bu ağır gidişini
bavulu sen taşıdığın halde,
neden benim kollarım ağrıyorlar
belki de Aleksiya
benim kendime kalışlarım,
senin gidişinden ağırdırlar...

duyuyor musun
acı bir tren çığlığı yankılanıyor gecede
paslı rayların öfkesine aldırmadan yaklaşıyor
onun,
bacasından duman tüten bir yüreği var hiç değilse...
ben sende tütmeyeli kaç zaman oldu Aleksiya
kaç saat
kaç dakika...
kaç akrep döngüsü girdi aramıza
...hatırlıyor musun

Aleksiya!
saat son'a on var
loş bir tren garında,
bakışlarına buz tutmuş, yalnızlığımı bekliyorum
gözlerimde ne bir telaş
ne de o eski hatıralar
yava yavaş hafızamdan siliniyorum ...
bir sebebin olsa
parmakların yüzüme son bir kez dokunsalar
bu kadar çok acımazdım belki de
içim üşüyor Aleksiya
hayatım...tehlikede