Alev Tufanı

Ben her yangını göğsüme hançer bilirim

saplanır en derinine insan yanımın..

/

Zümrüt örtüsüne hüzün değdi

soluklandığımız ağaçların

gölgesinde serinleyen hatıraların

umut devşiren

ansızın çiçeklenen baharın...

/

Şimdi har

kıpkızıl bir nâr

düştü dallarına yaşamın

sustu kuşlar

kanatları siyaha boyanmış gök yanar...

/

Sınanır imtihanın sabır yanı

Ey Vasi!

İnşirah'ınla kuşat bu alevden tufanı...

/

Yağmurlar bahşet kavrulan bulutlara

göğsünü genişlet umudun

mührünü vur sulara

bu ihanet pusulasında

yönünü şaşırt kirli ellerin!

Bak tutuştu kavlimizdeki ferman

dilimizde kibir yangınları

ayrıştık!

Kalmadı kenetlendiğimiz sızıda

derman...

/

Sis çökmüş üstümüze

dumanlar âsi

daralmış bir çağın içindeyiz

öyle nefessiz

devrilmiş fetvalar gibiyiz Hannane kürsüsünde

bozulmuş biatler gibi

Unutulmuş vaatler

Bu dünya değirmeninde...

Nicedir

köz bastık sinemize

içimiz acıdan kül

Sen "ol!" Dersen açılır

ateşin içinde gül...

Züleyha Özbay Bilgiç

08.08.2021