Alfabenin Kayıp Harfi

Sahip olduklarımız
yoksulluklarımızın gölgesinde eriyor







güzeldir şiir
sen kadar hatta senden bile
ne saklar bilinmez
her dokunan kendi sızısını dinler
naif ince iğne iğne
kimine çuvaldızdır kimine dar ağacı
öyle ki gülistanda kar yangını da başlatır



bilinmez
karanfilli sokağın damlarında ötüşenler
bana anlattığı gibi sana da anlatır mı
gecenin amansız şair oluşunu
kim bilir


öğrendim
herkesin kendi göğüdür bilinmez güzellikler taşıyan
yalnız kendine şakır o kafessizler
herkes kendi göğünde özgürleşirmiş
kelepçelerine rağmen


bilmelisin ki
ömür hanım göçtü
eyvallahsız yıllara yakışan bir göçüş bu
mirasçısına kalansa
o sayfalardaki cümle enkaz



gülümse sen de
alfabeni tamamladın sonunda



grimuson
02/05/2016