Alıntı Hayatlar Pazarı
Sen insanoğlu,
Hayvan sürüsüne sorgusuz katıldın
Duyduğunu görmeden inandın
Gördüğünü okumadan bağlandın
Okuduğunu düşünmeden yaşadın
Alıntı söylemlerin oldu
Her cümlenin sonuna adını yazdın
Bakışların farklı olmak yerine çalıntıydı
Gözünün değdiği her yeri senin sandın
İnandın iyi insanların şefkatine
Ama kötüye eylemsiz kaldın
Beceriksiz yanlarını kadere bağladın
Sanki nasip senin için yaratılmış
Sadece dilediklerinle avundun
Zamanı harcanması gereken bir bozuk para gibi gördün
Ömrüne ağırlık yapıyormuş gibi harcadın gençliğini
Gençken rahatlığın seni sardı
Yaş kemale erince ağırlaştın
Aksi bir adam olmak için gülüşünü kapattın
Yaşlılık dayanınca kapına
Saçına düşün akları hikmetinden saydın
Yavaşlayan adımların vardı
Vakit var diye başından saldın
Ecel dayandı kapına
Rahmet dilemek yerine küfrettin
Kendini insan sanıp kapamaya çalıştın gözlerini
Toprağını bol koymaları için son emrini verdin
Ardında kalan sana dair bir şey var mıydı?
Bu dünyaya bıraktın tek şey
Kirli nefesinden havaya bıraktığın nefesindi
Sen aslında hiç olmadın
Alıntı bir romanın dış kapağından başlayarak
İsmini bilmediğin hayatlar yaşadın
Hayatta birileri yüktür, birileri hep onu taşır. Şiirdeki örnek yük kalanlardan galiba.Kahır çekmeyen,kahır çektiren cinsinden. Sevgilerimle..