Alışkınım

Seviyorum seni diyen gözlere yabancıyım.

Bana ne ya ben işime bakarım.

Kumrular vurulmuş mu yüreğinden,

Ben artık vurgunlara alışkınım,

Ağlamayacağım artık inadım var,

Senin gözlerinde kanla dolsun yar.

Sen gitte başka kolları sar,

Ben kimsesizliğe alışkınım.

Niye kas katı yüreğin diye sorma,

Beni insafsızca konuşturma

Git hadi arkana bile bakma

Ben gitmelere alışkınım.

Dağları eze eze geçerim,

Sevdiğimi çiçeklerden seçerim,

Her koklayışta seni çekerim,

Ben sensizliğe alışkınım.

Zübeyir der ki: Sevmek yetmiyor gönüle,

Vurulmuşsun, yeşil gözlü bir güzele,

Aradan yıllar yollar geçse de,

Ben bu hayata alışkınım...