Alışmak
yalnızlığa alışmak;
bir alış veriş den farklı,
mecburiyet meselesi.
ama yinede alışmaktır;
çaresizce.
dokunma gerçekliğiyle,
adını ummaktır boş odada.
kırk kere sayıklamak,
gerçekleşir efsanesiyle;
yalandan.
işte alışıyor yinede insan;
karşılığında göz yaşlarıyla.
istemeye istemeye,
verdiklerinin yerine koyamasada;
alışıyor.
beddua eder gibi gülerken,
insanların tenlerinde kayboluyor;
aşka benzer birşeyler.
yok olmaya meğil tutuyor,
sessizce.
kendini verirken sahteliklere,
ölümü alışıyor yerine...
teşekkurlerde bızım alışlarımız hep acıdan yana
👍👍👍👍👍👍 insanoğlu nelere alışmiyorki hayatı boyunca, zorda olsa alışmak gerek. Yüreğine sağlık
tesekkurler enes yorumuna ve ılgıne cok saolasın gercekten. bu arada evet gercekten demlenmıyor bır anda yazıyorum burdakı alana ve yayınlıorum. aslında bu sekılde yapmam bırıne kızarken yada bırıne ıltıfat ederken bı anda ıcınde ne varsa dokup sacarsın ya ortalıga ona benzıyor bende aynen ole ıcımdekını bı anda yazıp yolluyorum eger ıkıncı bı defa okursam sankı soylemekden vazgecebılıcekmısım gıbı duygularımı kaybedebılır. hos bu yazdıklarımda bırseye benzemıyolar ama en azından bana terapı oluyor :D
aslında çok güzel konular ve duygular yakalıyorsun ama demlenmesini beklemeden sunmuşsun gibi geliyor bana... şiir çok güzel, biraz daha bekletip yazsaydın en güzeli olacaktı..
kutlarım kardeşim...
devam yazmalara...