Alışmalıyım

Alışmalıyım yokluğuna sensiz durmaya
Alışmalıyım kokunu özleyip ağlamamaya
Alışmalıyım sesini duyamayınca düşüncelere dalmamaya
Alışmalıyım sensizliğe ve de yokluğuna.

Koşarken peşinden kayıp ettim seni ebedi
Bilemesin sensiz çektiğim bunca çileyi
Yansaydın anlardın bu delice seven kalbi
Alışmalıyım yokluğuna sevsem bile seni

Bir gün bitecek bu ızdırabım alışmalıyım
Koptu gönül bağlarımız sensiz nasıl yaşayayım
Nasıl olsa gidecek bir gün alışmalıyım
İçimden gelmese bile yokluğuna alışmalıyım.

Biliyorum koşmayacaksın hiçbir zaman bana
Tutmadan ellerini gideceğim kara toprağa
Alışmalıyım ümit yok artık senden bana
İçimden gelmese de alışmalıyım yokluğuna

sevmiyorsun biliyorum ama untuma
yunus sevdimi beklemesinide bilir yana yana
ağlamasını da bilir kana kana
ancak unutmayacaktır çektirdiklerini sen ona yar olmadıkça