Allı Güllü Dallı Can Kapın

gün yüzü görmemiş düşlerimi karanlığa yatıran
çiçeğimi solduran güzü kerten
elden ele dilden dile beni çoğaltan
günlere ziyan olur zaman
beni benden alıp ;bağlayacaktın kederine
beni benlerde azaltan
o kadar sade ,yalın
bir o kadar da vakur
ey sevdalım
ey edalım
acep nerde şimdi o vaat edilen
allı, güllü ,dallı, can kapın
açmaya mı yok mecal, çıkmaya mı yok heyecan

heyhat tabiri olmaz
uykusuz görülen kemirgen rüyalar
sesinizi duydum başkasına değen sesinizi
siyah bir gül iliştirip kulak arkama
içimi doldurdum
geciken melek kanadı çırpışları gibi hüzün
anlatılmaz denilen her hâl gün gelir yaşanır
olduğunda da an
inan üşenir zaman?üşür sensizlik


gözlerinizi gördüm başkasına değen gözlerinizi
o bakışla öldüm
yandım yandım küle döndüm
pare pare gökyüzüne uçtum
tüm ben gibilerin gönlüne kondum
kırpmadan gözlerinizi
gözlerimde eriyip kayboldunuz
gömünüz şimdi beni
acılara dokunanların gönlüne
gömünüz

kıyısında yüzümü yüzdürdüğüm yüz nerede
ruhumu adadığım tatlı söz nerede
gözbebeğinde düşler gezdirdiğim göz nerede
neredesiniz ,nerede
sözcüklerin harflerini yitirdiniz
yoldaşlığınız kaderime maalesef buraya kadar

güneşli günler biçiyorsunuz şimdi yazgımıza
gidişinizle onulmaz derde kattığınız
sulh'e yatırdığınız o ağzınızla
diyorsunuz ki,

yaşamak için yaşanmamış olanı
yaşamak için daha biz gibi olanı
makası ipe dayadığında
bir çarpıta kesmiş olmalı
karıştırmamalı
arap saçına benzetmemeli
ellerindeki sevda bağlarını