Alt Dudağı Kanamış Şiirler 1

ölüm sağan şehrin sol yakasına düşmüştü ayaz
bir elveda hüznüydü yüzümü düşüren akis
parçalı bulutlu cerahat sağanakları
alt dudağı kanamış şiirler
birbirine isyan eden yakalarım
yine düğümsüz...
çünkü...

oysa bıktım karartmalı gecelerden
hafif/ten ölümlü
yeis zarflarına konmuş tümcelerden
deklanşörü siyah beyaz ya/z/n/mış günlerden..


bir turist gözüyle bakmak istiyorum artık
gezmek
dolaşmak
tüm sevinçlere ortak bir gülüş
kendi karanlığından çıkarmak istiyorum tarihimi
tek bir güzelliğe saplanmadan!

güzellik!
rüzgara karşı konuşuyorum değil mi?



ağaçlar bana da gülsün artık
çiçekler konuşsun benimle
somurtmasın yüzüm
cocuksu sevinçler
kanatları kanamadan ,coşkuyla
güvercin uçuşları gibi konsun yüreğime
neden bunlar!
elleri defterli anılarımda kalsın
neden!

nevroza meyilli gölge oyunlarım
yükseklerden korkuyorum neden?
neden duygularım sağılmış yürüyorum sokaklarda!
neden kötü bir oyuncağım!

neden palyaço gülüşlerimle
mezarlık ıslıkları dilimde ...

ve neden!
bu kadar karamsarlıkta
hala bir ''güzellik'' duruyor beynimde!


ben biliyorum da!
sence neden!


ya dudaklarımdaki ka/n/r/a ortak olacaksın
ya da bu kadar emeğe '' ikram azgını''
kar/ar senin!