Ama

haykırmak isterken susmak susmak isterken haykırmak vardır ya
işte ben sende onu yaşıyorum..
bazen öyle biran oluyor ki deli gibi bağırmak geliyor içimden
ama yapamıyorum...
bazen de susmak...
sonsuza kadar sadece susmak..
ama onu da yapamıyorum..
dilim kalbimle birlikte haykırıyor sana
ama sen yine duymuyorsun..
susuyorum içimden bazen
hep susuyorum dışım haykırsa da..
ama susacaklarım bitmiyor..
olmuyor işte..
sensiz gece gündüz farketmiyor
sensiz aç tok farketmiyor
sensiz müzik ya da sessizlikte farketmiyor
ben sensiz ne görebiliyorum ne hissedebiliyorum ne de duyabiliyorum
ben senle varım
sensiz ise sonbahardaki kurumuş yapraktan farksızım..
o koskoca ağacın dalında düşmeyi bekliyorum
düşüyorum ve üzerime basan da sen oluyorsun
yine eziyorsun beni yine görmüyorsun beni yanımdan geçerken
bense paramparça olmuş olsam da
ayakkabının altına takılıp yine seninle geliyorum
her yere basışında canım yansa da seni bırakmak gelmiyor içimden..
taa ki yeni bir yaprağa basana kadar
taa ki yeni bir yaprak senin ayağına takılana kadar..