Ama Bilirim Hiç Bir An Gelmeyeceksin

Ama bilirim hiç bir an gelmeyeceksin..
Ne bir yorgun güvercin ne bir göçmen kuş var
Evet gözlerinde bitmez tükenmez bir güzellik.
Bende ise yokluğunda her mevsim sonbahar

Ama bilirim hiç bir an gelmeyeceksin
Kokun rüzgarlarda melankolik bir efkâr
Ellerin yine her zamanki kadar güzel
Benim çiçeklerim ise açmadan solar

Ama bilirim hiç bir an gelmeyeceksin..
Yokluğun büyümüş içimde İstanbul kadar
İçimdeki duygular mat, hevesler mesnetsiz
Dökülmüş ömrüme gökyüzünden siyahlar.

Ama bilirim hiç bir an gelmeyeceksin..
Gözlerine gömdüğüm gençlik, saçlarımda kaybolan yıllar
Senden ayırdığım çığlıkları geleceğime sürmüşüm
Bende tükenmiş aşk gibi umut gibi bütün arzular.

Yavuz Bülent Bakiler Hocamın şiirine nacizane naziredir..