An

Günlerdir bir hüzünle uyanıyorum sabaha
Güneş gözüme doğarken, hayra alamet değil bu
Düşlerimde kalmak istiyorum uyanmadan
Aynaya bakıyorum uzun uzun, yalnızca aynaya
Avucumda soru işaretleri, benliğim kırık dökük


Sessizliğin sesini duyuyorum, korkutuyor beni
Sessizlik derindir. Çünkü
Beyaz damlalar yağdırır, gönlümde saklı eflatun düşlerime
Uzak bir anı oluyor her şey, silikleşiyor git gide.
Birden Aynadaki yüzüme şimşek çakıyor
Suretin yansıyor odama, sağım solum çiçek tarlası.


Kısa süren hastalık misali, akıp gidiyor hüzün bulutlarım
Gökkuşağının renklerinden geçmek istiyorum şimdi
Yıldızları tek tek indirip, denize bırakmak istiyorum
Yaşam sessizdi belki, biz ses veriyorduk ya fısıltıyla
Ya haykırışla, ya da şiirlerle...Dinle.

Resmini asıyorum kalbimin başucuna yine
Ve bir türkü tutturuyorum..
"Sen benim mecburi değil, gönüllü seçimimsin
Kaybetmekten hep korktuğum yar..
Ardında durmadan sürüklendiğim, vazgeçemediğim
İlk ve son sevgili, sensiz odalar dar.".