An Gelir

Arzın merkezine uçan kelebek,
Uçtuğun diyarı tanıyormusun...
Geldik,gidiyoruz bilinmez diyarlara...
Bazen dertlendik,ağladık.
Bazen sevindik, güldük..
Hayatın çetelesini tutmadan,
Hesapsızca....

Yüreğimdeki yükü sırtımda taşıdım.
Çıkarken merdivenleri,
ağır, ağır....
Neler gördük,neler..
Neler yaşadık.

Bazen hırcın dalgalarla savaştık,
Gün geldi yazın sıcağında Zemheri ayazıyla.
Gülmek istedik ağlarken bir bebek edasıyla.
Ağırlaşan bu yükle......

-Törelere isyan ettik.
-Berdellere engel olamadık.
-Kırdılar kalemleri akan kanda boğulduk..
-Siper olamadık kırılan kalemlere..
Güvercin olup uçtu kalemler Kelebekler misali.
Engel olamadık...
Uçurduk onları semaya....
_____________Yaktık ağıtları arkalarından.
Bundandır yükümün ağırlığı,
Özümde İnsan sevgisi var.
Paylaşmak istedim sevgimi.
O an geldi.

_________________Sözüm bitti, kızdınızmı.
Sözler bitmez bilirim, o an geldi...
Artık susma hakkımı kullanıyorum.
________________O an geldi......



Tülay İçen