An Ve Hayat

Hayat gül dedi bana hiç pervasız
Güldüm otuziki diş kahkaha attım
Ağla dedi sel olsun göz yaşların
Yağmur oldum sicim sicim aktım...

Bazen bir çocuk gülümsemesi kondurdu yüzüme
Koşturdum ip atladım oynadım
Bazen bir dedenin bastonunu verdi elime
Büktüm belimi yaslandım...

Sev dedi yalansız, karşılıksız
Berrak sular gibiydi sevgim
Yan dedi külsüz dumansız ve amansız
Cehennemi kıskandıran devasa alevdim...

Kimi zaman duruluğu saflığı
Ak pak elbiseleri yakıştırdı bana
Giyindim
Kimi zaman ihanetin en kirli sularına gir yıkan dedi
Hainliğe bilendim...

Doğru ol dedi doğru söyle
El değmemiş gerçektim hakikattim
Yalancı olmalısın dedi bazen de
Pinokyo oldum kaypaklığa kulp diktim

Ölümün rengini uzattı bana
Gocunmadım tual oldum fırça oldum boyandım
Haydi durma koş dediğindeyse
Dolu dizgin dört nala giden yaşamdım...

Arada bir berrak sevgiler tutuşturdu elime
Düşlerde masaldım
Bak gör tanı dedi nefreti
Acımasız vahşi bir sırtlandım...

Kavuşmak güzeldir dedi
Ve özeldir...
Yari tuttum bağrıma bastım
Hemen sevinme ayrılık da var dedi
Çaresiz arkasından bakıp el salladım...

Mütemadiyen acıyı önerdi bana
Hay hay dedim aldım
Mutluluğun tadına da bak istersen dedi
Bandım parmağımı ucundan yaladım...

Göz yaşı oldum ben
Göz oldum...
İlaçtım
Zehirdim
Kan'dım...
Zamandım ben
Ben aynaydım
Ben an'dım...

Hep sustum ben
Hiç konuşmadım...
Önceden çizilmiş içi doldurulmuş konuşma balonlarında
Sadece ağzını oynatan bir kuklaydım...

Kalleşsin hayat
Hayat kalleşsin...
Oysa tüm bunlar olurken hep yanımdaydın...
Neden görmezlikten geliyorsun
Dikip biçip giydiren cümle elbiseleri sen değil miydin
Neden şimdi bilmezleri oynuyorsun?

Açıktım
Nettim
Ayandım
Duyuyordum...
Zaten yaşayan da ben değildim
Ben sadece seni oynuyordum...

Sattım savdım...
Kirli temiz bütün çamaşırlarını toplayıp gitti hayat
Şimdi
Yalnız
Ben kaldım...