Ana

dün bir şarkı dinledim ağladım be anam
yine sen aklıma geldin
yine yokluğun ağlattı be ana
şarkıda nerdesin anam diyordu
utanmassam bende kalkıp bağaracaktım
haykıracaktım seni özlediğimi

bazen odana gidiyorum ana
elbiselerini çıkarıyorum
özlediğim kokunu çekiyorum içime
alışmamadım hala yokluğuna ana

daye(anne) diye seslenirdim sana
sende heylibe(nevar) diye cevap verirdin
şimid seslenemiyom ana
cevap gelmeyeceğini biliyorum
biliyorum ki sen yoksun ana

baba senin yerini almaya çalışıyo
ananın yeri başkadır diyor ama
oda biliyor ana yokluğunu oda dayanamıyo
bazen gece kalkıp başka odada yatıyo
anlıyorum
ama ses çıkarmıyor
oda seni özlüyo ana

her insanın sonu toprak ana
biliyorum ama niye seni aldı önce
beklenmedek bir anda
zamansız bu gidiş niye ana
isyan edemiyom
sen öğretmedin bana onu
başkaldıramıyom sen günahtır dedin
söle ana susmak neyin ilacı

dayemin tu küdereyi (annecim sen nerdesin)
ez bıryate kiye (ben seni özlemişim)
were daye were (gel anne gel)






(allaha çok şükür anam sağ hayatta onun yakluğuna zaten dayanamam
bir şarkı dinledim aklıma bu şiiri yazmak geldi anca bu kadar geldi elimden)