Ana

Aramıza dağlar girdi gelemem,

Geleceğim dedim SÖZ oldu ana.

Eller gibi bende hemen gülemem?

Bağrımdaki ateş KÖZ oldu ana.

Dağılmış saçlarım kalbimde yara

Mevlam düşürmesin insanı dara

Gözümün önünde beyazla kara,

En sevdiğim mevsim GÜZ oldu ana.

Kapılar kapalı camlarda perde

Sabahın köründe düşerler derde

Aradığım insan söyleyin nerde?

O karışık yollar DÜZ oldu ana.

Çiçekler dalında kuruyor neden

Seven sevdiğini vuruyor neden

Herkes kimliğini soruyor neden

Mevsimler değişti YAZ oldu ana.

Söylediğin türkü gelmiyor dile

Çocuklar hasrettir dalında güle

Okuyup yazsan da hepsi nafile,

Paran kadar konuş BAZ oldu ana.

DOĞANAY’ım ateş içimi dağlar

Burada nehirler baharda çağlar

Dediler ağlarsa anamız ağlar,

Gönüldeki teller SAZ oldu ana.