Ana Cadde

Zemheride intihar ediyor
Gamzendeki gül bahçeleri
Sararmış utançların gölgesinde
Desteyle tartılan adamlık
Gökyüzüne bakıyorum
Bir masumiyet bile çıkartamıyor mavi ile beyaz.
Demlenmiş dizelerde bile
bir teselli yok artık

Şairler bile işi bırakmış.
Çok masraflıymış dünya değiştirmek
Yazarlarda öyle
Neyi savunuyorlarsa tersi oluyormuş hayatta


Masumlar terki diyar etmiş
Sadece masumiyet matemini tutuyor kendisinin
Giymiş siyah libâsını
Güller bile masum değil
Şafağın kızıllığı onların utancındanmış
Ya bülbüllerin yaptığına ne demeli?
Yıllardır zambaklara dadanırlarmış

Ara sokakların adı çıkmış
Oysa daha sabıkalı şimdi ana caddeler
Yolcular handan bıkmış
Gidecek yolları da yok
Tüm yollar onları aldatmış


Irzına geçilmiş ahlâkın
Kirli ağızlarda
Kendinden kaçar olmuş
Edebiyâtı var kendi yok ortalarda

Mahrem odalarda bozuluyor mahremiyet
Bir 'Sermaye' daha atılıyor "kumbaraya"
Bir gelinlik daha kalacak vitrininde
Masal kahramanı artık merhamet

Kör kurşun dualarda
Yüzüm yok ağlamaya
Kime kızayım ki?
Herkes gibi
Mazlum olduğum kadar zâlimim
Bu daha da vahim


Bir çark ki dönüyor hesap soranı yok
Nasılsa asılıyor küreklere forsalar
Yarı aç yarı tok
Dümende kim var bilen yok
İyilik bile şaşırmış
Nereye gideceğini
Kime ne verip ne vermeyeceğini
Biz hülyasındaydık asma bahçelerin
Dikenlerinin bile masum olduğu
Neye niyet neye kısmet
Bak bir insanlık daha öldürüldü ana caddede
Görünen o ki
Ustaca işlenmiş bir cinâyet