Ana/dolu

Hep saçakları buz tutmuş Ana/dolu gibiyim
Fırtına yağmur boran
Gitmez uzaklarıma
Eser rüzgarlar kar buz tutar saçaklarıma

Güneş hep ufukta bilirim
Isıtır uzaktan uzaktan sol yanımı
Süzülür buzdan damlalar
Çıkar bir dost sorar neyin var

Bir tutam sevgim
Ve dağlar kadar saygım var,
Bir damla hüzün
Toz kadar acı yüreğimde hasretim
Olsun; Sevgim Özlemlerim ve saygım değil mi Ana/dolu servetim

İşte ben buyum
Cüsem küçük ama yüreğimde büyük heybetim
Düşmana düşen gölgem
Ve geleceğe olan ütopyalarım ürkütür düşmanı

İstemem şımarık saraylarını
Bana yeter gönlü viran garibanın yıkık Han'ı
İki kapısı açık tebessüm eder
Ve su dolu olan fincanı
Çünkü gönlü zengin ve Ana/dolu vatanı

Bağışlama istemem Cihan'ı
Al senin olsun istemem
Altın dolu altın/dan sarayını
Bana yeter Dost'un Ana/dolu yüreği