Analiz

Garip bir gülümsemedir içerimi kaplayan
kapıda suratımı görüp de
tanımak istercesine
aralıktan merakla bakan
küllü bir kediyle karşılaştıktan sonra !


Zavallı !Dün arandı tarandı da,
bulamadı karnını doyuracak bir yudum mama.

Ne acı ! Bugün onbeş yavrusunu kaybetti
kendi eliyle satılığa çıkarttığı
bir parça ciğer uğruna.


Garip ! Ölüm de var,öyle değil mi?
Küllü kediyi tanırım,babasını da.
Bedenini taşımaz olmuştur ince bacakları
yorgunluktan.
Özlem !Namussuzun namusu için
dişi kediler aslan doğurur:Ciğerparem.
Hayret duygusu ne acıdır
duman duman
oysa memleketindedir can yoldaş.


Melek !Hepsi ondan değil midir ?
Bütün güzellikler
sevgiyle
elleriyle
hasretle
acıyla yoğrulan
içinden dışına taşan sel suyu
tuzlu mu tuzlu göz pınarları.

Ne acı,yerleri bomboş kaldı
mecburiyetten.
Beklemek ve sabretmekten ibaret tüm mesele.
Bu ortasına tüy dikilen dünya,çilehane.
Haklıymışsın Buddha.
Ey!Sarı Saçlı Mavi Gözlü Dev'im !
Hakkını ne de güzel vermişsin şiirin :
'Analardır adam eden adamı.
Analara kıymayın efendiler. '

Garip bir gülümsemedir içerimi kaplayan
yaşanan onca şeyin ardından.
Haklıymışsın küllü kedi !
Tüm mesele ;
Namuslu Eşek
Ya da
Namussuz Eşek meselesi !
Sonunda yine eşşek oğlu eşek ..!



11 Haziran 1994