Anam....

Anam,herşeyim benim
Beni doğuran,dünyaya getiren
Özümün suyu
Herşeyim benim

Öyle özledim ki seni
Anlatamam inan bana
Yokluğunun soğukluğu
Yüzüme vurdu,soldum

Öyle hasretim ki sana
Yaşamamın bir amacı kalmadı

Az önce çocukluğum geldi aklıma
Hani yaramazlık yaptığımız için
Abimle bni cezalandırıp
Ağzımıza biber doldurmuştun
Günlerce yanmıştık sanki....
Şimdi ise o acıyı çoktan unuttum
Hasretin daha çok acıtıyor canımı
İçimi yakıyor,eritiyor

Bir de neyi hatırladım biliyor musun?
Biz hiç senin kokun olmadan uyuyamazdık
Her gece yatmadan önce
Tülbentleri başına bağlardık
Sonra koynuna sokardık
Uyku gözlerimizden akardı
Yine de beklerdik
Mis gibi kokun sinerdi üzerlerine
Ve onları küçücük avuçlarımızın arasına alıp
Minicik burunlarımıza yapıştırıp
Koklar Koklar koklardık....
Senin kokun olmadan uyuyamazdık
Şimdi bırak varlığını
O tülbentlere sinmiş kokun bile yok...
Yok,yok,yok...
Anlıyor musun beni!

Artık eskiden kalan hiçbir şey yok....
Özlüyorum ben eskiyi
Özlüyorum ve ağlıyorum
Hiç kimseyi umursamadan ağlıyorum
Her yerde ağlıyorum
Ve utanmıyorum ağladığım için
Çünkü ben anam için
Senin için ağlıyorum...
Ve inan bana
Gözyaşlarımı senden başka hiç kimse dindiremeyecek
Benim gözyaşlarım hiç dinmeyecek.........