Anaymış Meğer

Görmedim ana kucağı gibi sıcak
Bulunmaz dünyada böyle kucak
Sarılması içten, gösterişten uzak
Anaymış meğer, tek yar olacak.

Gözleri her yerde yavrularını arardı
Hasreti denizleri doldurur taşırırdı
Evlatları için gençlik çağını harcadı
Anaymış meğer, gerçek aşığın adı.

Üzülmenle ağlayan, gülmenle sevinen
Kederli halimi görünce üzülüp bükülen
Ateşe girmesin diye dizlerini döven
Anaymış meğer,tek kadir kıymet bilen

Kanayan yaraya sevgisiyle merhem
Akan göz yaşlarına vururmuş gem
Unca emeklere karşın almaz dirhem
Ana, anaymış meğer gayrisin bilmem

Taş taşır, aç kalır, aç ise evlatları
Uyku girmez gözlerine oldum olalı
Ahlaklı evlat yetiştirmektir muradı
Anaymış meğer, o sadık yarin adı.

Merhemmiş ananın öptüğü , yaraya
Tabipler toplansa derman için saraya
Ananın yanında lokman bile eder haya
Anaymış meğer, insanı çıkaran semaya

Viran oldu gönlüm mezarına varınca
Yok oldu sol yanım, yıkıldı hayatım
Göz yaşlarım sel oldu taşına bakınca
Ana, anaymış meğer, ayrılınca anladım

Sen gittin ya , uçamaz oldum anam
Kolum kanadım kırık halim yaman
Gözlerim perdelendi her taraf duman
Anaymış meğer, gönüllerde tek sultan