Anektodlar 1

Gülün dikenidir şiir
Gül hep uzaklardadır
Aşk dediğinse uçurumun kıyısında
Gönüllü bir gezinti
Tapılan bir zehir
Bir yıldız mültecidir çiy tanesine
Ay ışıklandırdığında örümcek ağını
Çaresiz intiharlarıma
Ellerin sinmiştir



Yokluğun sisinde zaman bile yitiyor
Şehir herkesi terketmiş
Herkes o kadar yalnız ki
Kimse yalnızlığı bilmiyor
Her yerde maskesini kendisi sanan yüzler
Sanık olmak isteyen yok
Hakim olmak istiyor bütün paranoyak şizofrenler



Beyazın cesedidir siyah
Zor iştir en sevdiğini öldürmek
Bir tabut taşırsın göğüs kafesinde
Katil de sensindir, maktül de
En kötüsü mezarlık da sensindir
Krizantem çiçekleri açar üzerinde



Aynaya neden pek bakmam bilir misin?
Güzelleşeceğime inanmıyorum da ondan
Ruhuma da hiç bakmadım daha
Korkuyorum çünkü
Nasıl bir şey bulacağımdan